volver....

 Esta noite tiven un soño.

estaba eu parada no medio de ningures...Levaba maletas, moitas maletas, como se volvese dunha viaxe moi longa...tiña unha cara triste...pero unha tristeza estraña...como se tentase sorrir e non puidese, como se a cara non me dese a esa oportunidade...

de donde viría?ó mellor regresaba de ourense....de pasar tres aniños...

ou quizaibes viña da terra de ninguén, de visitar a algún amig@... non lu?

a pesares de non saber a onde fun...nin porqué fun, teño ganas voltar...

poderei?

Y aunque no quise el regreso,
siempre se vuelve al primer amor...
 Vivir...
con el alma aferrada
a un dulce recuerdo
que lloro otra vez...  

Tengo miedo del encuentro
con el pasado que vuelve
a enfrentarse con mi vida...
Tengo miedo de las noches
que pobladas de recuerdos
encadenan mi soñar...

Andrés Calamaro...El cantante.

 

 

3 comentarios

[cocos - 02 de diciembre de 2006 - 02:47]

Muchas veces se necesita un punto final, los puntos suspensivos duelen eternamente en cambio el punto final se olvida...

[taninha - 30 de noviembre de 2006 - 14:50]

pois non o sei...non sei se era o lugar que quería...estaba ben alí seguro..pero non sei se é o que quero...

[mosaa - 30 de noviembre de 2006 - 14:46]

volve cando queiras, se é o que queres. se estás triste polo regreso é porque algo bo tiña aquel lugar.
ainda que as veces é dificil poder volver, e o que me pasa a min, é que non sei poñer puntos finais a algo, insisto en que siga sendo un punto final.
O mellor é deixalo en puntos suspensivos, quen sabe, non?