Blogia

TRASNINHA

Nada máis...

Nada máis...

Hai momentos que sabes que non che fai falla nada máis...

Este verán presentábase, según as regras do periodicidade para o cálculo de bos veráns, regular...e está sendo incrible...

os plans, cada vez máis subrealistas...esta vez na nosa aventura acompañounos a autocaravana...Unha noite xenial na que a nosa forma de goberno volveu a triunfar...non chega con que haxa democracia...a democracia é inxusta coas minorías (oiuse) e o no noso goberno só sirve se todas estamos conformes co plan...

Unha paisaxe perfecta, unha noite estrelada, compañía inmellorable, cena de bromita, "xogos divertidérrimos", conversas do máis variado...unha noite perfecta.. Para repetir!!

se les quiere..

un bicazo!

PD: BCN, esa canción es de SA...

Lilolilolá 

Cansadiña de:

¿Qué tal el examen?

¿Un descanso?

¿Un café?

¿Una cocacola?

¿Salió la nota de ___?

Quedamos a las ___ en la puerta de la biblio

¿Qué tal corrige____?

¿Qué os puso el año pasado ____ en el examen de____?

Que sueño

Que cansancio

Que se acaben ya

CUando se acaben los exámenes voy a....

Cuando tienes el último examen?

Como llevas _____?

No me da tiempo a vérmelo todo...

Te vas a mirar lo de____?

sabes hacer el ejercicio ___?

Yo eso paso de mirarlo que fijo que no cae...

Fuiste a clase de____ que dijo del examen?

Joder, la biblio está petada...

me pillas un sitio en la biblio...

salimos un rato para despejar pero volvemos temprano que mañana tengo que estudiar...

Letras, más letras, más y más letras...rotuladores de colores para subrayar...café, té y cocacola para no dormirme...despertadores varios todos dispuestos a fastidiarme el sueño...dormir mal, nervios, comida rápida y pa' la biblio...

TENGO GANAS DE SALIR UN RATO PARA DESPEJAR Y QUE ESE RATO SE CONVIERTA COMO SIEMPRE EN LAS 7 DE LA MAÑANA..!!!!!

TENGO GANAS DE PERDER LA BIBLIO DE VISTA DURANTE UN TIEMPO...TENGO GANAS DE...QUE SE ACABE YAAA!!!

LIBERTAD EN: 7 DÍAS Y UN PAR DE HORAS...!

 SE LES QUIERE

ÁNIMOS A TODOS..!!!

Cada día un menos para o remateee!!!!

Vamos que no hay tiempo que perder

esta mañana abre los ojos, desayúnate la vida que se marcha...

Gas, mucho más gas...

Gas para que estos días pasen rápido, rápido, rápido....

E despois as merecidas vacacións co comezo do novo cuatrimestre...un pouco máis curto do esperado pero aínda así vacacións-despedida en Ourense...

espero visitiñas...idéntifíquese os que queiran virr!(Dabiz inda me debe unha visitiña, fagan o favor de comunicarllo... :P)

Biblio, biblio, máis biblio!!!

que se acaben estos exámenes..porfa...

eu tamén vos boto en falta..

quero vervos a todos...

festa nowww!!!

(actualización rápida..)

se les quiere

bikos

porque sí...ahora sí...

bienvenidos al imperio del sueño....

en cinco minutos nadie puede entender...

mírame esto es lo que soy... no pretendo ni quiero ser nada más....

NO Choice now....it's too late...

 

 

Ya son las siete y media...

....Y lamentas con miradas lo que no se puede ni explicar...

lo que no has guardado...porque al no ser lo esperado no quisiste ni archivar...

Ni un solo momento...  

Cada quen que interprete como mellor saiba, e como mellor queira...

"No fue ese año que esperabamos tener..."

Archivemos os bos momentos pero tamén algúns dos malos porque eses tamén nos fan medrar como persoas e fan que a nosa vida sexa como é...Nada máis por hoxe..

se les quiere...

beijos

 

unha de despedidas...coa vida patas arriba...

creo que ata hoxe, anque o soubera, non fun consciente de que en tres meses acabei a carreira...que en tres meses terei que comezar a tomar decisións importantes, relevantes e transcendentes....xa non é broma...

Non teño nin idea de que vai pasar en setembro deste ano, é máis, inda non sei que vai pasar en abril coas miñas prácticas...o que parece que xa está decidido é que é o meu último ano en Ourense...(alomenos polo de agora...)e eso que eu xa tiña plans con respecto a un postgrado...pero bueno...cando non se pode non se pode...

Non é que sexa mañan o día que teño que recoller os bártulos pero cada día  achegase máis...sixilosamente pero imparable...achégase tanto que podo sentir xa o momento...

Teño medo....:S

 Nada, teño un día tremendista...

non pasa nada...hoxe é xoves...teño que aproveitar...:D

bikiños para todos...se les quiere

Unha de estreas....Felicidades Eli...coidadiño coa boneca...:P

explota-explotame-expló....purruuuunnnn...explota-explota mi corazón....

explota-explotame-expló....purruuuunnnn...explota-explota mi corazón....

explota-explotame-expló....purruuuunnnn...explota-explota mi corazón....

explota-explotame-expló....purruuuunnnn...explota-explota mi corazón....

explota-explotame-expló....purruuuunnnn...explota-explota mi corazón....

Questa notte avrebbe potuto essere incrediblile...ma...porca miseria d'italiano...:S

Grazas elianinha por facernos partícipes de tan boa experiencia...así que...."Faaarolassss....tanto vales tanto tes..."

Con il piedi per terra e le mani alzate…stato ingravitto!

  Con los pies en el suelo y las manos levantadas observarse a dentro desde fuera y miranos a fuera desde dentro; conectarse para actuar y desconectarse para SOÑAR…El conjunto de estos actos se le llama estar ingravitto… CON LAS MANOS LEVANTADAS AL PASADO LE DIGO ADIOS

Y EL FUTURO QUE VENDRÁ DICEN QUE PENDE DE UN HILO…

fin del ciclo  SARTÉN NUNCA MÁIS...  Se les quiere. 

volver....

 Esta noite tiven un soño.

estaba eu parada no medio de ningures...Levaba maletas, moitas maletas, como se volvese dunha viaxe moi longa...tiña unha cara triste...pero unha tristeza estraña...como se tentase sorrir e non puidese, como se a cara non me dese a esa oportunidade...

de donde viría?ó mellor regresaba de ourense....de pasar tres aniños...

ou quizaibes viña da terra de ninguén, de visitar a algún amig@... non lu?

a pesares de non saber a onde fun...nin porqué fun, teño ganas voltar...

poderei?

Y aunque no quise el regreso,
siempre se vuelve al primer amor...
 
Vivir...
con el alma aferrada
a un dulce recuerdo
que lloro otra vez...  

Tengo miedo del encuentro
con el pasado que vuelve
a enfrentarse con mi vida...
Tengo miedo de las noches
que pobladas de recuerdos
encadenan mi soñar...

Andrés Calamaro...El cantante.

 

 

el equilibrio es imposible...

ya no consigo mantener el equilibrio...

me caigo..

 

(el equilibrio es imposible cuando vienes y me hablas de nosotros dos...no te diré que no...:()

"Desintoxicación"

"Desintoxicación"

Desintoxicación entre comiñas...pero non sei que faría eu sen vos e sen esas noites...(falta xente na foto pero non temos unha como Dios manda...)

QUÉROVOS CON LOUCURA...NON ME CANSO DE DICILOOOO!!!!!!!

chupito de lk ...por que estas noites nunca se acaben.....

 

AY PAPÁ NOS LLEVAMOS EL PERRO AY PAPÁ NOS LLEVAMOS EL PERRO...AY PAPÁ NOS LLEVAMOS EL PERRO.....COMPRAMELO YAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!!!!!!!!!!!:d

y ahora....q?

y que haces cuando una persona que crees importante para ti hace algo que te hace llorar??

lloras??

intentas no llorar?

como intentas no llorar?

cómo se hace para que duela menos?

cómo haces para seguir viéndola de la misma forma?

se puede seguir viendo de la misma forma a pesar de todo?

 

preguntas que no sé a dónde van ni como contestar...

gracias Su.

Pese a todo creo que no me siento sóla.

te quiero.

 

I have mono of Lennon...and of clandestiiiin busss..

I have mono of Lennon...and of clandestiiiin busss..

Mi Matadero Clandestino - Los Piratas


Alguien debería inventar qué podemos hacer
con las cosas que no sirven para nada y que no podemos tirar
Mi matadero clandestino hace algo parecido
Qué le voy a hacer si no vamos a la misma velocidad

Si suelto el alma por la boca y todo el día me despisto
La radio no funciona, esta peli ya la he visto
Si no quiero hacerte caso y tengo goteras en el corazón

Qué puedo hacer si ya no te quiero
Si ya no quiero verte más
Sólo quiero estar en mi matadero, en mi vertedero
Sólo quiero descansar y guardar la ropa

Sólo puedo recordar...
Mi matadero clandestino como mi escapada
Si me dices que no si me dices que no
Nuestra vida está doblada
ya descubrí... my big station

(My Big Station va) en movimiento sincronizado
Y él nunca me ha fallado
Reconozco enormemente cuando todo está empezando

Si algún día tú te vas a mí me da igual
Si algún día yo me voy tú te morirás
Eso sólo son patrañas no me creo nada
Si te pones a gritar me verás la cara
Qué le voy a hacer si no vamos a la misma velocidad

Qué puedo hacer si ya no te quiero
Si ya no quiero verte más
Sólo quiero estar en mi matadero, en mi vertedero
Sólo quiero descansar y guardar la ropa

Sólo puedo recordar...
Mi matadero clandestino como mi escapada
Si me dices que no si me dices que no
Nuestra vida está doblada
ya descubrí... my big station
Ya descubrí... my big station
Si me dices que no si me dices que no
My Big Station
Si me dices que no si me dices que no
My Big Station
Si me dices que no si me dices que no
My Big Station

 

que daría eu porque este sábado me puidese subir ó metabus?cantar Mi matadero clandestino e crerme dunha vez por todas eso de.... QUE NO QUIERO VERTE MÁS...:p

TEÑO MORRIÑA...TEÑO MIMOS...TEÑO GANAS DE SAÍR...TEÑO GANAS DE LK...TEÑO GANAS DE MI MATADERO CLANDESTINO...

SHAKKKKTAAAALEEEE....

Tengo un zarpullido en la cintura que no me deja vivir...tengo un montón de trabajos que hacer/presentar, tengo(SORPREEESAAA)un examen el martes, del que no sabía absolutamente nada...y del cual tengo menos idea que de hablar japonés...!y encima tengo una duda existencial que alguien me podría contestar...: cómo sabes cuando deben y cuando no deben afectarte las acciones de la gente? cuando sabes si es lo suficiente importante una persona como para que te hagan llorar las cosas que hace o deja de hacer????

bikos para todos...

fartiña, fartiña...

este ano está sendo un agobiO!

traballos, traballos, máis traballos...e se sobra tempo....máis traballos...

sen esquecernos de que hai que estudiar...

non hai tempo para respirar...non hai tempo para saír...(bueno para eso sempre se garda un pouco...pero non é o conto do ano pasado...)

Merda...que se acabe xa tanto traballo...!!!!!!!!!

pero non este ano...:( non me quero ir de aquí...:(:(:(

Para la más guapaaa!

Se ponen al fuego dos adarmes de indiferencia,
40 gotas de esencia de agur y vaya con dios,
se añade una libra en pos de no me importa,
y molido todo,
muy bien cocido,
se toma una vez al dia en la taza del olvido...



Remedio contra el dolor de los novios idos...

(aunke en tu caso sólo se hayan ido a dar un breve paseo)

 

esto lo vi en algún sitio...

para ti señora ministra...

se te kiere un montón...

ni una sóla lácrima más!!!!

esta noche se olvidan todas las penas..:P

para empezar...diré que es el final

no es un final feliz, tan sólo es un final...

pero parece ser que ya no hay vuelta atrás... 

miedo de quererte sin quererlo,

de encontrarte de repente

de no verte nunca más...

oigo tu voz siempre antes de dormir...

 

canción do finde...thank u Laetitia!!!!!!!!!

besos para todas las termalitas

 

 

PARA A ANFITRIONA DESTE ANO!!

Antes de nada...FELIZ ANINOVO!

xa que empeza un ano novo, eu tamén o vou a empezar...e de paso esquecer que me roubaron o meu compañeiro de viaxes Ourense-Santiago, Santiago-Ourense...boto de menos ó meu mp3...que quede dito...e boto de menos as miles de horas de traballo que había metidas nel... (cabrón o que mo roubou!!!!)

pero...ó que iba, esta fin de semana empezaba un novo ano, o que pasa é que eu non me debín enterar moi ben, porque tiven unha semana pésima..así que queda dito oficialmente que o aninovo empeza para min mañán...así que  FELIZ DOUSMILAIDA E A SER FELICES...SE SE PODE..E AS REACCIÓNS QUÍMICAS NOS DEIXAN

SE LES QUIERE...

PD: ÓS QUE VAN A MUSE...POR FAVOR...CHAMADEEEEEE..!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

PROMESAS Y MÁS PROMESAS...:s

 Prometo no pensar en ti…Prometo que a partir de ahora lucharé por cambiar…Prometo no seguir así…prometo dedicarme solamente a mi…Intento que suenen de forma genial, intento que no digan nada…nada siempre es toda la verdad, nada significa NADA…

AHORA PROMETO SÓLO PENSAR EN TI...

Promesas que se perderán en estas cuatro paredes…como lágrimas en la lluvia se irán…

PROMESAS QUE NO VALEN NADA…NADA…NADA… 

Una y otra vez como idiotas haciendo promesas para intentar convencernos a nosotros mismos de que las vamos a cumplir aunque en el fondo sabemos perfectamente que NO vamos a ser capaces…Es una especie de juego en el que sabes de antemano que vas a perder al menos las 500 primeras partidas…pero hai que seguir jugando porque en algún momento (sacas un 5 :P) y seguro que ganas…

 Las promesas son sólo palabras y ya se sabe que la mayoría de las palabras se las lleva el viento (menos las que se quedan grabadas a fuego en la memoria…), pero al menos es el primero de los muchos pasos de un larguiiiisimo camino….con lágrimas que se perderán en la lluvia del otoño, invierno e incluso de la primavera…L espero que el verano las seque todas.. 

PROMETO NO SEGUIR VIVIENDO ASÍ…

PROMETO DEDICARME SOLAMENTE A MI… 

Se les quiere.